เกจิอาจารย์ คือ

• น. “อาจารย์บางพวก”, อาจารย์ที่เชื่อกันว่ามีความรู้ความสามารถในด้านคาถาอาคมและการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง. (ป.).

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกจ     n. เครื่องวัด , ชื่อพ้อง: มาตร ตัวอย่างการใช้: การบ่งชี้ความเป็นไปของรถสามารถตรวจสอบได้จากเกจ์วัดต่างๆ clf.: อัน
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาจ     ว. กล้า ในคำว่า อาจหาญ; สามารถ เช่น เรื่องยาก ๆ อย่างนี้เขาทำได้ ผมไม่อาจทำได้อย่างเขา; เป็นคำช่วยกริยาบอกความคาดคะเน เช่น
• อาจาร     -จาน, -จาระ- น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. ( ป. , ส. ).
• อาจารย์     น. ผู้สั่งสอนวิชาความรู้; คำที่ใช้เรียกนำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง. ( ส. ; ป. อาจริย).
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• อาจารย์หญิง    ครูหญิง แม่พิมพ์
• อาจารย์ใหญ่    ครูใหญ่ ผู้อำนวยการโรงเรียน อจญ.
• คณะครูอาจารย์    คณะครู คณาจารย์ คณะผู้สอน
• คณะอาจารย์    ผู้เชี่ยวชาญ ครูสอนหนังสือ คณะครู คณาจารย์
• ครูบาอาจารย์    n. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์ , ชื่อพ้อง: ครู, อาจารย์, คุณครู คำตรงข้าม: นักเรียน ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นอีกคนหนึ่งที่ซึมซับเอาคำสอนของครูบาอาจารย์ในโรงเรียนด้วยความ
• ตำแหน่งอาจารย์    ตำแหน่งครู

• สักการะรูปเหมือนขนาดใหญ่เกจิอาจารย์ดัง หลวงพ่อทวด ณ วัดห้วยมงคล