เกรียด คือ

• เกฺรียด
  ว. เสียงเขียดร้อง เช่น เสียงกรอดเกรียดเขียดกบเข้าขบเคี้ยว. (นิ. เพชร).

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรี     ๑ กะรี ( แบบ ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. ( ม. คำหลวง มหาราช). ๒ กฺรี ( กลอน ) ย่อมาจาก กรีธา เช่น ให้เรานี้กรีพลออกเดินไพร. (
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• เกียด    ๑ น. เรียกไม้ที่ปักขึ้นกลางลานสำหรับผูกควายหรือวัวให้ย่ำนวดข้าวไปรอบ ๆ ว่า เสาเกียด. ๒ ก. กัน, กั้น. ๓ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ปาดให้เสมอ.
• เกลียด    เกฺลียด ก. ชัง, รังเกียจมาก, ไม่ชอบจนรู้สึกไม่อยากพบอยากเห็นเป็นต้น, บางทีใช้คู่กับคำ ชัง ว่าเกลียดชัง.
• เกียดกัน    ก. กันไม่ให้ทำโดยสะดวก.
• เต่าเกียด    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Homalomena truncata Engl. ในวงศ์ Araceae.
• ป้องกันร่างกายด้วยเกราะ    หุ้มเกราะ
• น่าเกลียด    1) adj. ไม่น่ารัก, ไม่น่ามอง , ชื่อพ้อง: ขี้เหร่, ขี้ริ้วขี้เหร่, น่าเกลียดน่าชัง คำตรงข้าม: สวย, น่ารัก ตัวอย่างการใช้: ฉันไม่อยากเลี้ยงแมวน่าเกลียดตัวนี้เอาไว้ 2) adj. ที่ไม่น่า
• เกลียดชัง    v. ไม่ชอบจนรู้สึกไม่อยากพบอยากเห็น , ชื่อพ้อง: เกลียด, ชัง, ชิงชัง คำตรงข้าม: รัก, ชอบ ตัวอย่างการใช้: นักศึกษาเป็นคนหนุ่มสาว มีความคิดเร่าร้อน รักความเป็นธรรม และเกลียดชังความอยุติธรรม
• เสาเกียด    น. ไม้ที่ปักขึ้นเป็นหลักกลางลาน สำหรับผูกควายหรือวัวให้ย่ำนวดข้าวไปรอบ ๆ, เกียด ก็ว่า.
• -กระเฟียด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระฟัด เป็น กระฟัดกระเฟียด.
• กระหยด    (โบ; แผลงมาจาก ขยด) ก. ถด, ถอย, เขยิบ, เช่น กระหยดเข้า นางเจ้าแม่ทรงศาสตราชัย. (มโนห์รา).
• กระเดียด    ๑ ก. เอาเข้าข้างสะเอว เช่น กระเดียดกระจาด. (ข. กณฺเฎียต). ๒ ว. ค่อนข้าง, หนักไปทาง, เช่น กระเดียดเปรี้ยว หน้าตากระเดียดไปทางแม่.

• คุณเกรียดหมอ คุณต้องการกลับมาเป็นฝ่ายควบคุม
• เราต้องโยนความเกรียดชัง กันทิ้งไปให้หมด
• ข้าไม่ได้เกรียดแก