เกลี้ยง คือ

• ๑
  เกฺลี้ยง
  ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยงกินเสียเกลี้ยง.
  ๒
  น. ส้มเกลี้ยง. (ดู ส้ม ๑).

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกลี้ย     เกฺลี้ย ( แบบ ) ก. ชักชวน, ทำให้ไล่เลี่ยกัน, เช่น เกลี้ยกระมลบันโดย. ( ตะเลงพ่าย ).
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลี     กะลี น. สิ่งร้าย, โทษ; เรียกโรคห่าที่เป็นแก่สัตว์เลี้ยงเช่นเป็ด ไก่ วัว ควาย; ด้านของลูกสกาที่มีแต้มเดียว คือมีแต่ทางแพ้;
• ลี     ก. ไป.
• ลี้     ๑ ก. หลีกหนีไป, หลบหนีไป. ๒ น. มาตราวัดระยะทางของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• เกลียง    เกฺลียง น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลด ละไว้. (โลกนิติ).
• เกลี้ยงเกลา    ว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.
• กินเกลี้ยง    v. กินจนหมดไม่มีหลงเหลืออยู่ ชื่อพ้อง: กินเรียบ คำตรงข้าม: กินเหลือ ตัวอย่างการใช้: น้องกินเกลี้ยงไม่เหลือข้าวในจานแม้แต่เม็ดเดียว
• ส้มเกลี้ยง    ส้ม
• กล่อมเกลี้ยง    ก. อบรมเลี้ยงดูให้มีนิสัยดี.
• กล่าวเกลี้ยง    (กลอน) ก. พูดเพราะ เช่น กล่าวเกลี้ยงไมตรีชวนชัก. (เสือโค).
• กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดู    ถนอม ถนอมกล่อมเกลี้ยง ทะนุถนอม บํารุง ฟูมฟัก
• ทําให้เกลี้ยงเกลา    ขัดมัน ทําให้มัน

• คุณแค่เดินเข้ามา แล้วกวาดผมจนเกลี้ยงไม่ได้ โอเค ?
• เกือบจะไม่มีรอยมือเหลือเลย เหมือนถูกลบจนเกลี้ยง
• สาบานได้ว่านั่งไล่ลบหมดเกลี้ยงแล้ว ไปเอามาได้ไง
• ไม่ต้องหรอก แผนกเด็กนั่นอ่ะโดนกวาดซะเกลี้ยงแล้ว
• ไม่มีนะสิ ผมซื้อของพวกนี้ทั้งหมดจนเกลี้ยงหมดตัว
• อาหารเครื่องดื่มดี ๆ ก็เสริฟให้แนวหน้าจนเกลี้ยง
• อะไรนะ ฉันมีไข่ที่เกลี้ยงเกลาที่สุดใน ไอซ์แลนด์
• ถ้าฉันเฉลยซะเกลี้ยง คุณก็เฉยๆ กับวิธีทำงานของฉัน
• แต่นั่นอาจเพราะบริเวณร่มผ้า ที่โดนถอนขนเกลี้ยง
• เขาก็กวาดจนเกลี้ยงแล้ว แต่เขาไม่ยอมหยุดกวาดน่ะ