เกษตรศาสตรบัณฑิต คือ

• กส.บ.

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกษตร     กะเสด น. ที่ดิน, ทุ่ง, นา, ไร่; ( โบ ) แดน เช่น พุทธเกษตร. ( ส. เกฺษตฺร; ป. เขตฺต).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ตร     หล่อ
• ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• รบ     ก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.
• บัณฑิต     บันดิด น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต
• เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต    กส.ม.
• เกษตรศาสตร์    กะเสดตฺระสาด น. วิชาว่าด้วยเกษตรกรรม. (ส. เกฺษตฺร + ศาสฺตฺร = วิชา).
• อักษรศาสตรบัณฑิต    อ.บ.
• อักษรศาตรบัณฑิต    อ.บ.
• master of arts อักษรศาสตรมหาบัณฑิต    m
• อักษรศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต    ศิลปศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต
• อักษรศาสตร์บัณฑิต    ปริญญาตรี ศิลปศาสตร์บัณฑิต