เกิดเสียงซู่ซ่า คือ
"เกิดเสียงซู่ซ่า" อังกฤษ"เกิดเสียงซู่ซ่า" จีน
- ทำเสียงน้ำไหลในลำธาร
ทำเสียงอุบ-อิบ
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกิด ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสีย ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
- เสียง น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
- สี ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- ซู ยูจีน ซู
- ซู่ ๑ ว. อาการที่ปรากฏแก่ร่างกายเมื่อเวลาขนลุกเป็นต้น. ๒ ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน. ๓ ( กลอน ) ก. ลากไป, คร่าไป.
- ซู่ซ่า ว. ที่โจษกันเซ็งแซ่อยู่พักหนึ่ง เช่น ข่าวซู่ซ่า.
- ซ่า ๑ น. ส้มซ่า. ( ดู ส้ม ๑ ). ๒ น. ชื่อปลาน้ำจืดหลายสกุลในวงศ์ Cyprinidae มีจุดสีดำบนเกล็ดข้างตัว จนเห็นเป็นลาย ๖-๑๐ เส้น ที่โคนหางมีจุดสีดำ
- ซึ่งทําให้เกิดเสียง ซึ่งส่งเสียงก้อง
- เสียงซอ เสียงอู้อี้
- แยงซีเกียง แยงซี
- พูดเสียงต่ํา พูดพึมพํา ร่ายยาวด้วยเสียงต่ําๆ