เกียรติ- คือ

• เกียด, เกียดติ-, เกียน
  น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียรติ     เกียด, เกียดติ-, เกียน น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. ( ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).
• กี     ดู กาบกี้ .
• รติ     น. ความยินดี, ความชอบใจ; ความรัก, ความกำหนัด, แผลงใช้ว่า ฤดี หรือ รดี ก็ได้. ( ป. , ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• มีเกียรติ    เป็นเกียรติ เป็นที่เคารพนับถือ มีศักดิ์ศรี ทรงเกียรติ
• เกียรติยศ    เกียดติยด น. เกียรติโดยฐานะตำแหน่งหน้าที่หรือชาติชั้นวรรณะ.
• เกียรติ์    เกียด, เกียดติ-, เกียน น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).
• ให้เกียรติ    เกรงใจ เห็นแก่หน้า ยกย่อง สรรเสริญ เชิดชู ชื่นชม นับถือ เคารพ เคารพนับถือ ต้อนรับ ทักทาย ให้ความสําคัญ นับถืออย่างสูง ให้กับ
• ได้เกียรติ    ได้ชื่อเสียง ได้หน้า ได้หน้าได้ตา
• ไร้เกียรติ    น่าอับอาย เสื่อมเสียชื่อเสียง
• ไร้เกียรติ์    เสื่อมเสียเกียรติ ไม่น่ายกย่องสําหรับ
• ไว้เกียรติ    ก. รักษาเกียรติ, ให้เกียรติดำรงอยู่.
• ซึ่งมีเกียรติ    ซึ่งมีศักดิ์ศรี ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือ