เกือบจะขณะเดียวกัน คือ

• ขณะเดียวกัน

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกือบ     ว. จวน, เจียน, แทบ, หวิด.
• เกือบจะ     แทบ แทบจะ เกือบ จวน จวนจะ จวนเจียน เกือบถึง ใกล้จะ ใกล้เข้าสู่ ใกล้ ใกล้มาถึง กึ่งทาง จวนเจียนจะ รอมร่อ รํามะร่อ หวุดหวิด ราวๆ ใกล้เคียง จวนจะถึง
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• จะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม
• ขณะ     ขะหฺนะ น. ครู่, ครั้ง, คราว, เวลา, สมัย. ( ป. ; ส. กษณ).
• ขณะเดียวกัน     conj. ณ เวลาเดียวกัน , ตัวอย่างการใช้:
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดียว     ว. หนึ่งเท่านั้นไม่มีอื่นอีก เช่น คนเดียว พันเดียว นิดเดียว.
• เดียวกัน     ว. รวมเป็นหนึ่ง ไม่แบ่งแยกกัน เช่น เป็นอันเดียวกัน, เหมือนกัน เช่น หัวอกเดียวกัน ใจเดียวกัน.
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ในขณะเดียวกัน    ในเวลาเดียวกัน เจริญหรือก้าวหน้าเท่ากัน แต่กระนั้น
• เกิดขึ้นในขณะเดียวกัน    ซึ่งตัดกันที่จุดเดียวกัน ซึ่งมีจุดร่วม ซึ่งมีอำนาจเท่ากัน ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกันหรือร่วมกัน ประจวบกัน พร้อมกัน พร้อมเพรียง พ้องกัน ในเวลาเดียวกัน