เก่าซอมซ่อ คือ

• ซอมซ่อ
  ทรุดโทรม

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก่     ( ปาก ) ว. เข้าที เช่น ว่าไม่เป็นเก่ คือ ว่าไม่เข้าที.
• เก่า     ว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น
• ซอ     ๑ น. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ. ๒ น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น
• ซอม     น. เรียง (?) เช่น พลูเก้าซอม. ( สุบิน ).
• ซอมซ่อ     ซอมมะ- ว. ไม่โอ่โถง เช่น บ้านซอมซ่อ, ขะมุกขะมอม เช่น แต่งตัวซอมซ่อ.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ที่ดูซอมซ่อ    หลุดลุ่ย
• แต่งตัวซอมซ่อ    แต่งตัวยั่วยวน
• ความซอมซ่อ    ความสกปรก ความมอซอ ความเสื่อมทราม
• ออมซอม    ว. ซอมซ่อ, ปอน.
• ทําซุ่มซ่าม    งุ่มง่าม ทําผิดพลาด ทําพลาดโอกาส ทําเซ่อซ่า
• ครีมซอส    ซอสครีม
• ไมซอร์    คารนาทาคา
• ขะแมซอ    น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

• นั่นก็ต้องย้อนไปตอนที่ยังอยู่บ้านหลังเก่าซอมซ่อนั่น
• คุณต้องขึ้นลิฟท์เก่าซอมซ่อไปชั้นบน