เขตพื้นทะเลลึก คือ

• สภาพแวดล้อมพื้นทะเลลึก

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขต     เขด น. แดนที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น เขตป่า เขตบ้าน, เวลาที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น หมดเขตวันที่ ๑๕. ( ป. เขตฺต). (โบราณเขียนว่า เขตร).
• พื้น     น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะเล     น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.
• ลึก     ว. ต่ำลงไปจากขอบมากกว่าปรกติ เช่น ชามก้นลึก, ไกลต่ำลงไปจากผิวหน้าหรือขอบบน เช่น ทะเลลึก น้ำลึก เหวลึก, ไกลเข้าไปจากขอบเป็นต้น เช่น ป่าลึก ซอยลึก;
• เขตพื้นทะเลลึกถึงท้องทะเล    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลลึกถึงท้องทะเล
• เขตพื้นทะเลลาดทวีป    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลลาดทวีป
• เขตพื้นทะเลชายฝั่ง    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล เขตพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล
• เขตพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล เขตพื้นทะเลชายฝั่ง
• เขตพื้นที่    พท. เขต ถิ่น ท้องที่ พื้นที่ เนื้อที่ ส่วน ส่วนย่อย
• เขตทะเลน้ําลึก    สภาพแวดล้อมทะเลน้ําลึก
• สิ่งมีชีวิตพื้นทะเลขนาดเล็ก    พืชผิวพื้นทะเล สัตว์ผิวพื้นทะเล สัตว์พื้นทะเล สิ่งมีชีวิตผิวพื้นทะเล สิ่งมีชีวิตพื้นทะเล ไมโอเบนทอส
• สิ่งมีชีวิตพื้นทะเล    พืชผิวพื้นทะเล สัตว์ผิวพื้นทะเล สัตว์พื้นทะเล สิ่งมีชีวิตผิวพื้นทะเล สิ่งมีชีวิตพื้นทะเลขนาดเล็ก ไมโอเบนทอส