เขตริมฝั่ง คือ

• ริมฝั่ง
  ส่วนของเมืองที่อยู่ริมฝั่งน้ำ
  เขตริมน้ำ
  เขตริมน้ํา

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขต     เขด น. แดนที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น เขตป่า เขตบ้าน, เวลาที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น หมดเขตวันที่ ๑๕. ( ป. เขตฺต). (โบราณเขียนว่า เขตร).
• ตร     หล่อ
• ตริ     ๑ ตฺริ ก. คิด, ตรึกตรอง. ๒ ตฺริ ใช้ประกอบหน้าศัพท์ แปลว่า สาม เช่น ตริโกณ คือ รูปสามเหลี่ยม. ( ดู ตรี ๓ ).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริม     น. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; ( ปาก ) เกือบ, จวน, เช่น
• ริมฝั่ง     ชายฝั่ง ชายทะเล ชายฝั่งทะเล ชายหาด ฝั่ง ริมทะเล ตลิ่ง ฝั่งน้ํา ริมน้ํา ส่วนของเมืองที่อยู่ริมฝั่งน้ำ เขตริมน้ำ เขตริมฝั่ง ฝั่งทะเล ฝั่งแม่น้ํา
• ฝั่ง     น. ที่ดินริมน้ำเป็นขอบเขตทะเล แม่น้ำ ลำคลอง เป็นต้น.
• เขตร้อน    n. พื้นที่ที่มีภูมิอากาศร้อน ตัวอย่างการใช้: ประเทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อนป่าไม้ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้ใบกว้าง
• เขตริมน้ำ    ริมฝั่ง ส่วนของเมืองที่อยู่ริมฝั่งน้ำ เขตริมฝั่ง
• เขตริมน้ํา    ริมฝั่ง เขตริมฝั่ง
• เขตแบ่ง    อาณาเขต เขตควบคุม เขตปกครอง
• เขตแล้ง    พื้นที่แห้งแล้ง เขตแห้งแล้ง
• การเกษตรเขตแห้งแล้ง    การทําฟาร์มในพื้นที่แห้งแล้ง
• ผลไม้เขตร้อน    ผลไม้เขตกึ่งร้อน