เขนย คือ

• ขะเหฺนย
  (กลอน) น. หมอนหนุน, ราชาศัพท์ว่า พระเขนย. (ข. เขฺนิย).

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขน     ๑ น. เครื่องปิดป้องศัสตราวุธ รูปกลมคล้ายกระทะ ทำด้วยโลหะ ด้านหลังมีห่วงสำหรับสอดแขนและมือจับ มักใช้คู่กับดาบหรือหอก. ๒ น.
• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• นย     นะยะ- น. เค้าความที่ส่อให้เข้าใจเอาเอง. ( ป. , ส. ).
• พระเขนย    หมอนหนุน หมอนหนุนนอน เขนย
• พระเขนยข้าง    หมอนข้าง พระเขนยเคียง
• พระเขนยเคียง    หมอนข้าง พระเขนยข้าง
• ขนย้าย    v. เอาสิ่งของจำนวนมากจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง ชื่อพ้อง: ขน, ย้าย, ยักย้าย ตัวอย่างการใช้: เจ้าของบ้านยื่นคำขาดให้หล่อนขนย้ายของออกภายใน 1 สัปดาห์ หากไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้าน
• ค่าขนย้าย    การขนย้าย การขนส่ง ค้าขนส่ง
• มีขนยาว    ซึ่งทำด้วยขนสัตว์ ซึ่งมีขนสัตว์ ทำด้วยหรือประกอบด้วยหนังขนสัตว์ มีตะกอนก้นหม้อ ใส่หนังขนสัตว์
• วัวป่าขนยาวเขายาว พบในธิเบต    =yackety
• เขียนย่อ    -abbreviation การย่อ -abbreviator n. คำย่อ
• เขนง    ขะเหฺนง น. เขาสัตว์, เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ; ภาชนะใส่ดินปืน เดิมใช้เขาสัตว์; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
• เขน็ด    ขะเหฺน็ด น. ฟางที่ทำเป็นเชือกมัดฟ่อนข้าว, ขะเน็ด ก็ว่า.
• เต้นเขน    ก. อาการเต้นของพลรบที่เป็นมนุษย์ ยักษ์ และลิง ที่ออกเต้นเป็นจังหวะเข้ากับปี่พาทย์ในการเล่นโขนเมื่อเวลาเริ่มยกทัพ.

• เซ็ตเสื้อเชิ้ตเเขนยาว พร้อมกางเกง
• สามชาติสามภพ ลิขิตเหนือเขนย