เคลี้ยคลิง คือ

• เคฺลี้ยคฺลิง
  (โบ) ก. เกลี้ยกล่อม, ปลอบโยน, เช่น เพื่อเคลี้ยคลิงวิงวอน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลี     คฺลี ( โบ ) น. ลูกกลม เช่น เล่นคลี โยนคลี, ( โบ ) การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง ผู้เล่นขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้ เช่น ให้พระยาสามนต์คนดี
• ลี     ก. ไป.
• ลี้     ๑ ก. หลีกหนีไป, หลบหนีไป. ๒ น. มาตราวัดระยะทางของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.
• คลิง     คฺลิง ( โบ ; กลอน ) ก. คลึง เช่น นกปลิงคลิงคน- ธบุษปรัตนบังอร. ( สมุทรโฆษ ).
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิง     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดในอันดับ Primates ลักษณะคล้ายคน แขนขายาว ตีนหน้าและตีนหลังใช้จับเกาะได้ มีทั้งชนิดที่มีหาง เช่น วอก (
• เคลียคลอ    ก. เคล้าคู่กัน, เคียงเคล้ากัน, คลอเคลีย ก็ว่า.
• คล้ายคลึง    คฺล้าย, -คฺลึง ว. เกือบเหมือน.
• เคล้าคลึง    ก. ลูบคลำ, ทั้งเคล้าทั้งคลึง, ลูบคลำกอดรัด.
• ละม้ายคล้ายคลึง    v. เกือบจะเหมือน , ชื่อพ้อง: ละม้าย, คล้าย ตัวอย่างการใช้: หน้าตาของเด็กสองคนนี้ละม้ายคล้ายคลึงกันมากเหมือนคู่แฝด
• เคล้ง    เคฺล้ง ก. เค้ง.
• คลายเคล่ง    -เคฺล่ง (โบ; กลอน) ก. ขยายตรงออกไป, เดินตรงไป, เช่น ครองคลายเคล่งอาศรมบทนั้น. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
• สิ่งที่เคลื่อนด้วยความเร็วสูง    สิ่งที่บินได้