เคล่าคล่อง คือ

• เคฺล่าคฺล่อง
  (กลอน) ก. แคล่วคล่อง เช่น หลบหลีกเคล่าคล่องทำนองยุทธ. (รามเกียรติ์ ร. ๒).

• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• ล่า     ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา
• คล่อง     คฺล่อง ว. สะดวก เช่น หายใจได้คล่องขึ้น, ว่องไว เช่น เด็กคนนี้ใช้คล่อง, ไม่ฝืด เช่น คล่องคอ, ไม่ติดขัด เช่น พูดคล่อง.
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• ล่อง     น. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามน้ำ เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เคล้าคลอ    คลอเคลีย เคลียคลอ
• เคล้าคละ    คลุกเคล้า ปะปน ผสม ยํา
• เคล้าคลึง    ก. ลูบคลำ, ทั้งเคล้าทั้งคลึง, ลูบคลำกอดรัด.
• ผ้าคลุมเครื่องเรือน    ผ้าคลุมเฟอร์นิเจอร์
• ลําคลอง    คลอง
• ค่าคลาดเคลื่อน    ความคลาดเคลื่อน
• อนุภาคของนิวเคลียส    นิวตรอน
• เครื่องเคลือบ    เครื่องลายคราม เครื่องถ้วยชาม เครื่องปั้นดินเผา เครื่องกระเบื้อง เครื่องถ้วยเปลือกไข่