เคาะด้วย คือ

• ตบด้วย

• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคา     ( โบ ) น. โค เช่น ดั่งว่าพฤติโคเคาเฒ่าชราจร. ( ม. ร่ายยาว ชูชก), มีหนวดเพียงหลังเคา. ( ม. คำหลวง กุมาร).
• เคาะ     ก. ใช้อวัยวะมีมือเป็นต้นกระทบเบา ๆ เช่น เคาะจังหวะ เคาะบุหรี่, ใช้มือหรือวัตถุงอ ๆ ตีหรือทุบให้เกิดเสียงเป็นต้น เช่น เคาะประตู เคาะระฆัง
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• มือเคาะกระดิ่ง    มือสั่นกระดิ่ง
• เสียงเคาะดังกล่าว    การเคาะ เบา ๆ
• เคาะขึ้น    ตีขึ้น เดาะขึ้นไป
• เคาะถี่ๆ    ตีถี่ๆ
• เคาะนิ้ว    กระตุ้น ดีดนิ้ว เคาะค่อยๆ
• เคาะลง    ตบเบา ๆ ลงไป ทําให้หล่น ผลักล้มลง เคาะออก
• ตรวจด้วยการเคาะ    เคาะ
• เพราะด้วย    เพื่อ ด้วย ด้วยว่า สําหรับ เกี่ยวกับ เนื่องด้วย เพราะ เพราะว่า เหตุด้วย
• การเคาะ    การกระทบกัน การระทบชนวนท้ายปลอกกระสุนปืน การเคาะตรวจอาการโรค การตบเบาๆ การตีเบาๆ การกด การกดลง การตอก การตี การทุบ การกระทบ การโขก
• เคาะค่อยๆ    กระตุ้น ดีดนิ้ว เคาะนิ้ว

• คุณนายเดอเรนเคาะด้วยนะ เธอเคาะก่อนนะฉันเห็น
• ประตูเปิดอยู่นี่ ทำไมต้องเคาะด้วย ?
• ฉันต้องเคาะด้วยหรอ นี้มันบ้านฉ้น
• ขนาดของตัวแทรกเคาะด้วยตนเอง
• แล้วครั้งหน้า เคาะด้วย
• ทำไมเธอต้องเคาะด้วย ?