เคืองโกรธ คือ
สัทอักษรสากล: [kheūang krōt] การออกเสียง:
"เคืองโกรธ" การใช้"เคืองโกรธ" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ขุ่นเคือง
โกรธเคือง
- เค โพแทสเซียม ตัวเค
- เคือง ก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.
- คือ สัน. เท่ากับ, ได้แก่. ก. เป็น เช่น โลกคือดาวดวงหนึ่ง.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- โก พี่
- โกรธ โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- อย่างโกรธเคือง อย่างโกรธแค้น อย่างหงุดหงิด
- มองอย่างโกรธเคือง มองค้อน มองอย่างขุ่นเคือง มองอย่างไม่พอใจ
- ผู้โกรธเคือง สิ่งที่ขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ำ เรือยนต์ขนาดใหญ่
- โกรธเคือง ขุ่นเคือง เคือง โกรธ โมโห ไม่พอใจ กริ้ว กริ้วโกรธ มาระ โกรธา โกรธแค้น เคียดแค้น แค้นเคือง ฉุนเฉียว ดาลเดือด พลุ่งพล่าน พิโรธ เกรี้ยวกราด เดือด เดือดดาล เดือดแค้น โกรธมาก โกรธเกรี้ยว โทสะ ขัดเคือง ขุ
- ซึ่งโกรธเคืองมาก ซึ่งยั่วโทสะมาก น่าโมโหมาก
- พูดอย่างโกรธเคือง พูดอย่างตื่นเต้น ตะคอก
- ขึ้งโกรธ ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
- ความโกรธเคือง n. ความรู้สึกไม่พอใจ , ชื่อพ้อง: ความโกรธ, ความขุ่นเคือง, ความขัดเคือง ตัวอย่างการใช้: เหตุการณ์ดังกล่าวข่าวว่าสร้างความโกรธเคืองแก่รัฐมนตรีหนุ่มผู้นี้เป็นอย่างมาก