เชิงตะกอน คือ

• น. ฐานที่ทำขึ้นสำหรับเผาศพ.

• เชิง     ๑ น. ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง เช่น เชิงเทียน เชิงเขา เชิงกำแพง, ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา เช่น เชิงตะพาบน้ำ
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชิง     ๑ ก. แข่ง, แข่งขัน, เช่น ชิงรางวัล ชิงทุน, แย่ง เช่น ชิงอำนาจ. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ต้นกะพ้อ. ( ดู กะพ้อ ๒ ).
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกอ     ๑ น. ส่วนของเครื่องทอผ้าทำด้วยเส้นด้ายร้อยกับกรอบไม้ สำหรับแยกเส้นด้ายยืนให้ขึ้นลงเพื่อให้ขัดกับเส้นด้ายพุ่ง. ๒ ว. หนุ่ม, รุ่น,
• ตะกอน     น. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในน้ำหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น; ( ภูมิ ) สารต่าง ๆ ที่ผุพังทำลายโดยทางวิธีกล ทางเคมี
• กอ     ๑ น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ขี้ตะกอน    n. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในน้ำหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น , ชื่อพ้อง: ตะกอน ตัวอย่างการใช้: กรวดเม็ดเล็กๆ จะช่วยกรองขี้ตะกอนได้ดี
• การทับถมของตะกอน    การตกตะกอน การจัดลําดับชั้นตะกอนทางธรณีวิทยา การตกตะกอนทางธรณีวิทยา การทับถมของอนุภาคตะกอน
• ตกตะกอน    ก. มีตะกอนนอนก้น.
• หินตะกอน    น. หินที่เกิดจากการทับถมของตะกอนที่เกิดจากหินอัคนีหรือหินแปรที่ผุพังแตกสลายหรือการตกตะกอนทางเคมีรวมทั้งตะกอนที่เกิดจากการสะสมของซากดึกดำบรรพ์ มีลักษณะการเรียงตัวเป็นชั้น ๆ, หินชั้น ก็เรียก.
• เป็นตะกอน    ตกตะกอน ทับถมเป็นตะกอน
• การทับถมของตะกอนเป็นชั้นหิน    การตกตะกอน
• การตกตะกอน    การตกตะกอนน้ำพา การทับถมของตะกอนเป็นชั้นหิน การแยกของเหลวจากตะกอน การจัดลําดับชั้นตะกอนทางธรณีวิทยา การตกตะกอนทางธรณีวิทยา การทับถมของตะกอน การทับถมของอนุภาคตะกอน การทับถมเป็นตะกอน

• เช่นนั้นโปรดตั้งเชิงตะกอนให้ข้า