เชือกโยงเต็นท์ คือ

• เชือก

• เชือก     น. สิ่งที่ทำด้วยด้ายหรือป่านปอเป็นต้น มักฟั่นหรือตีเกลียวสำหรับผูกหรือมัด; ลักษณนามเรียกช้างบ้าน เช่น ช้างเชือกหนึ่ง ช้าง ๒ เชือก.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• โย     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
• โยง     ๑ ก. ผูกให้ติดกันเพื่อลากหรือจูงไป เช่น โยงเรือ, เกี่ยวเนื่อง เช่น ให้การโยงไปถึงอีกคนหนึ่ง. ว. เรียกอาการที่มัดมือ ๒
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เต็นท์     น. ที่พักหรือที่อาศัย ย้ายไปได้ โดยมากทำด้วยผ้าใบขึงกับเสาหรือหลัก. ( อ. tent).
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ผ้าใบอาบน้ำมันที่ใช้ห่อเชือกโยงของเรือ    การจัดสรร การห่อ การแบ่งปัน การแบ่งสรร
• เชือกโยงหรือแกนแนวของmainmast    บุคคลหรือสิ่งที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง
• อย่างเชื่อมโยงกัน    อย่างสัมพันธ์กัน
• เชื่อมโยงเข้ากับ    เชื่อมกับ
• เชื่อมโยงเครือข่าย    ติดต่อกับเครือข่าย
• เชื่อมโยง    เชื่อม ผูก เกี่ยว เกี่ยวโยง
• เชือกหรือสายระโยงระ-ยางของเรือ    เครื่องเชือก