เซร์บันเตส คือ

• มิเกล เดอ เซร์บันเตส

• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• บัน     ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. ( ดึกดำบรรพ์ ).
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• มิเกล เดอ เซร์บันเตส    เซร์บันเตส
• อันดับย่อยเซอร์เพนเตส    อันดับย่อยโอฟิเดีย
• โปแตสเซียมไนเตรต    ดินประสิว โปแตสเซียมไนเตรท
• โปแตสเซียมไนเตรท    ดินประสิว โปแตสเซียมไนเตรต
• ช่างปั้นเซรามิก    คนปั้นหม้อ ช่างปั้นเครื่องดินเผา ช่างเครื่องปั้นดินเผา
• เซรา    เซฺรา (กลอน) น. ซอกผา, ห้วย.
• เซราะ    เซฺราะ (กลอน) น. ทาง, ซอก, ทางน้ำเซาะ.
• เซรุ่ม    น. ของเหลวสีเหลืองใสที่สกัดจากเลือดสัตว์ เช่น ม้า กระต่าย ซึ่งทำให้เกิดภูมิต้านทานเชื้อโรค แล้วนำมาฉีดในคนเพื่อให้เกิดภูมิต้านทานเชื้อโรคนั้น. (อ. serum).
• อินเวอร์เตส    ฟรุคโตฟูราโนซิเดส เบทาฟรุคโตฟูราโนซิเดส แซคคาเรส
• ฟรานซ์ เซราฟ ปีเตอร์ ชูเบิร์ต    ฟรานซ ชูเบิร์ต ฟรานซ์ ปีเตอร์ ชูเบิร์ต ชูเบิร์ต
• เซรัสไซต์    แร่ตะกั่วขาว แร่เซรัสไซต์
• เซรามิกส์    เครื่องปั้นดินเผา