เดินโซเซจนล้ม คือ

• สะดุดล้ม

• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดิน     ก. ยกเท้าก้าวไป; โดยปริยายหมายความว่า เคลื่อนไปด้วยกำลังต่าง ๆ เช่น นาฬิกาเดิน รถเดิน, ทำให้เคลื่อนไหว เช่น เดินเครื่อง, ทำให้เคลื่อนไป เช่น
• เดินโซเซ     v. เดินไปด้วยอาการโซเซ ชื่อพ้อง: เดินโซซัดโซเซ, เดินตุปัดตุเป๋ คำตรงข้าม: เดินตรงรี่ ตัวอย่างการใช้: หลังออกจากร้านอาหาร
• ดิน     ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
• โซ     ว. อดอยากยากจน.
• โซเซ     ว. เซไปมา, ทรงตัวไม่ใคร่อยู่, กระโซกระเซ ก็ว่า.
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• จน     ๑ ว. อัตคัดขัดสน, ฝืดเคือง, มีเงินไม่พอยังชีพ. ก. แพ้ เช่น หมากรุกจน; หมดทาง เช่น จนใจ คือ ไม่มีทางที่จะทำได้อย่างคิด, จนตรอก คือ ไม่มีทางไป,
• ล้ม     ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น ล้มจอมปลวก ถูกผลักล้มลง,
• เดินโซซัดโซเซ    เดินกะโผลกกะเผลก เดินโขยกเขยก เดินตุปัดตุเป๋ เดินโซเซ
• การเดินโซเซ    การเดินเซไปมา
• เดินโซเซรอบ    ส่ายไปมา
• เซจะล้ม    เอียงเอน โงน โงนเงน โอนเอน โอนเอนไปมา
• แซ็กคารินโซเดียม    น. แซ็กคารินซึ่งผลิตออกในรูปสารประกอบโซเดียม ละลายน้ำได้ดี มีความหวานประมาณ ๔๐๐ เท่าของน้ำตาลทราย ไม่มีคุณค่าทางอาหาร ใช้ได้อย่างแซ็กคาริน. (อ. saccharin sodium).
• โมเนนซินโซเดียม    รูเมนซิน โมเนนซิน