เต้นรำพื้นเมือง คือ
"เต้นรำพื้นเมือง" การใช้"เต้นรำพื้นเมือง" อังกฤษ
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- เต้น ก. กิริยาที่ยืนอยู่แล้วยกเท้าขึ้น ๆ ลง ๆ ถี่ ๆ, เคลื่อนไหวขึ้น ๆ ลง ๆ หรือไป ๆ มา ๆ เช่น เนื้อเต้น อกเต้น, ยกขาขึ้นลงให้เข้าจังหวะกับดนตรี เช่น
- เต้นรำ ก. เคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปรกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า.
- ต้น น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
- นร นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
- รำ ๑ น. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร. ๒ ก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์
- รำพื้นเมือง รำพื้นบ้าน เต้นรำพื้นเมือง
- พื้น น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
- พื้นเมือง ว. เฉพาะเมือง, เฉพาะท้องที่, เช่น ของพื้นเมือง คนพื้นเมือง นิทานพื้นเมือง.
- เม น. แม่. ( ข. ).
- เมือ ก. ไป, กลับ.
- เมือง น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
- มือ ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- การเต้นรำพื้นเมือง ระบำพื้นบ้าน
ประโยค
- แล้วก็ยังมีเต้นรำพื้นเมืองและเทควันโดด้วย
- นี่เรียกว่าท่าเต้นรำพื้นเมือง เรียกแบบฝรั่งเศสว่า คองทราดองส์
- การเต้นรำพื้นเมือง ที่จริงก็
- ลองเข้าร่วมเวิร์กช็อปการเต้นรำพื้นเมืองหรือแม้กระทั่งลองชิมอาหารดั้งเดิมได้ที่ศูนย์มรดกยูเรเชียน
- นอกจากนี้เรายังสามารถจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำโดยจะมีการแสดงจากนักเต้นรำพื้นเมืองลาวและนักดนตรีจากเกาะ
- ปรุงรสชาติอาหารให้ดีขึ้นด้วยชั้นเรียนทำอาหาร หรือเรียนรู้วัฒนธรรมจากชั้นเรียนเต้นรำพื้นเมืองสไตล์บาหลี
- ภายในงานมีทั้งการแสดงดนตรีของวงโยธวาทิตและงานออกร้านของร้านค้าต่าง ๆ บนเวทีก็มีการแสดงกลองใหญ่และการเต้นรำพื้นเมือง
- งานนี้จะจัดขึ้นทุกสัปดาห์ในเมือง โดยเริ่มตั้งแต่พิธีเปิดประจำปีช่วงปลายเดือนมีนาคมไปจนถึงงานประเพณีเต้นรำพื้นเมืองของเทศกาลโคะเอโดะ คาวาโกเอะ
มือถือ