เต๊าะ คือ

• (ปาก) ก. พูดหรือแสดงอาการเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.

• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• ปิดเต๊าะ    (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นพุงดอ. (ดู พุงดอ).
• กระเตาะ    ๑ ดู กุ้งดีด, กุ้งดีดขัน. ๒ ว. แรกรุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว.
• เตาะ ๆ แตะ ๆ    ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะ ๆ แตะ ๆ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะแตะ ก็ว่า.
• เตาะแตะ    ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะแตะ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; เรียกการเล่นการพนันหรือทำการค้าอย่างมีทุนน้อยแล้วต่อทุนให้มากว่า เล่นเตาะแตะ ค้าขายเตาะแตะ.
• เตาะๆ แตะๆ    กระเตาะกระแตะ ป้อแป้ เตาะแตะ ไม่แข็งแรง
• รุ่นกระเตาะ    ว. เริ่มแตกเนื้อสาว.
• เกาะเตี้ยเล็ก ๆ    สันดอน โขดหิน
• เดินเตาะแตะ    เดินโซเซ เตาะแตะ เดินงอกแง่ก
• เด็กกําลังเตาะแตะ    เด็กเล็ก เด็กหัดเดิน
• เตรียมเพาะปลูก    ไถ เตรียมดิน
• กระเตาะกระแตะ    ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.
• การหัวเราะไม่เต็มเสียง    การหัวเราะในใจ
• การเดินเตาะแตะ    การเดินแบบไม่มั่นคง
• หมู่เกาะเติกส์และเคคอส    เคคอส

• ฉันเต๊าะเธอมาเป็นเดือนล่ะ
• ไปช่วยย่าเต๊าะไข่ไหม