เทพีมิวส์ คือ

• มิวส์

• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทพ     ๑ เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. ( ป. , ส. เทว). ๒ น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม
• เทพี     ๑ น. เทวี, เรียกหญิงที่ทำหน้าที่โปรยพืชพรรณธัญญาหารในพิธีแรกนาว่า นางเทพี, หญิงที่ชนะประกวดความงาม เช่น เทพีสงกรานต์. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด
• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิวส์     เทพีมิวส์
• เทพกุสุม    เทบ- น. กานพลู. (ส.).
• เทพชุมนุม    เทบ- น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (จารึกวัดโพธิ์); ชื่อภาพเขียนรูปเทวดานั่งประนมมือเรียงกันเป็นแถวตั้งแต่ ๕ ตนขึ้นไปตามฝาผนังในพระอุโบสถหรือหอพระ จะมีหน้าเดียวหรือ ๔ หน้าอย่างหน้าพรหมก็ได้.
• เทพ-    เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. (ป., ส. เทว).
• เทพดีิมิเิอิร์จ    ดีิมิเิอิร์จ
• เทพาดิเทพ    น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น. (ป. เทวาติเทว).
• [[กรุงเทพ]]    [[กรุงเทพมหานคร]] [[บางกอก]]
• กรุงเทพ    กรุงเทพมหานคร บางกอก กรุงเทพฯ
• ขั้นเทพ    ชั้นเซียน เทวดา
• นรเทพ    นอระ- น. พระราชา. (ป., ส.).