เทศาภิบาล คือ

• (เลิก) น. ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการมณฑลในสมัยหนึ่ง ต่อมาเปลี่ยนเรียกว่า สมุหเทศาภิบาล.

• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• ทศา     ทด, ทะสา ( แบบ ) น. ชายผ้า, ชายครุย. ( ส. ).
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาล     ( แบบ ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. ( ป. , ส. ปาล).
• สมุหเทศาภิบาล    น. ผู้สำเร็จราชการมณฑลสมัยโบราณ.
• เทศบาล    (กฎ) น. องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นแบบหนึ่ง.
• กฎเทศบาล    กฎหมายท้องถิ่น กฎหมายประกอบ ข้อปลีกย่อย -s.byelaw
• สันนิบาตเทศบาล    น. องค์กรของเทศบาลทั่วประเทศรวมทั้งเทศบาลเมืองพัทยาและกรุงเทพมหานคร ซึ่งรวมตัวกันโดยมีจุดมุ่งหมายช่วยเหลือ สนับสนุน และติดต่อประสานงานเทศบาลทั่วประเทศ โดยไม่มีจุดประสงค์ทางการเมือง เรียกว่า สันนิบาต
• เทศกาลศารท    วันศารท ศารท สารท
• สุขาภิบาล    สุ- (เลิก) น. ราชการบริหารส่วนท้องถิ่นมีฐานะต่ำกว่าเทศบาล มีคณะกรรมการบริหารประกอบด้วยนายอำเภอ ปลัดอำเภอ กำนัน เป็นต้น โดยมีนายอำเภอหรือปลัดอำเภอผู้เป็นหัวหน้าประจำกิ่งอำเภอเป็นประธาน มีหน้าที่จัดทำ
• สภาเทศบาล    สภา สภาท้องถิ่น สมาชิกสภาท้องถิ่น
• เกี่ยวกับเทศบาล    เกี่ยวกับการปกครองเมืองด้วยตนเอง เกี่ยวกับการปกครองเมืองด้วยตัวเอง เกี่ยวกับเรื่องภายในรัฐ
• เขตเทศบาล    n. พืนที่ในขอบเขตของการบริหารส่วนท้องถิ่นซึ่งเป็นการปกครองแบบพิเศษ ตัวอย่างการใช้: อุบัติเหตุบนทางหลวงนอกเขตเทศบาล มักเป็นอุบัติเหตุที่ร้ายแรง และมีผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก clf.: