เนินเขากอลโกทา คือ

• เนินเขาคัลวารี

• เนิน     น. โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม เช่น เนินดิน เนินเขา; เรียกเนื้อรอบฝ่ามือที่มีลักษณะนูนกว่าบริเวณอุ้งมือว่า เนิน เช่น เนินพระศุกร์
• เนินเขา     n. โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม , , ชื่อพ้อง: เนิน ตัวอย่างการใช้: คนขี่ม้าต้อนฝูงแกะอยู่ที่เนินเขา
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขา     ๑ น. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น. ๒ น. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง. ๓ น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาก     ๑ ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. ๒ ( โบ ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. ( อภัย ). (ไทยใหญ่).
• กอ     ๑ น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ
• โก     พี่
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• เนินเตี้ยต้นเขา    ภูเขา ที่สูง เนินเขา พื้นที่ภูเขา พื้นที่สูง ภูเขาลูกเล็ก หุบเขาที่สูง
• กอลโดนี    คาร์โล กอลโดนี
• คล้ายเนินเขา    ชัน เต็มไปด้วยเนินเขา
• บริเวณเนินเขากว้าง    =weld ทุ่งที่สูง เขาหัวโล้น
• เนินเขากลมเล็ก ๆ    การตีระฆัง ที่ดินลักษณะคลื่น ที่สูงเนินน้ำแข็ง ปุ่มเล็ก ๆ เนิน เนินกลม เนินเขาเล็ก ๆ โคก