เนื้อชำแหละ คือ

• เนื้อ

• เนื้อ     ๑ น. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป; เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ; สิ่งที่เป็นลักษณะประจำตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น
• ชำ     ๑ น. ชื่อร้านหรือเรือขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นอาหารเป็นต้น เรียกว่า ร้านชำ หรือ เรือชำ. ๒ ก. เอากิ่งไม้ที่ตัดหรือตอนมาปักไว้ที่ที่ดินแฉะ ๆ
• ชำแหละ     -แหฺละ ก. แล่เป็นแผ่น ๆ, เฉือนเป็นชิ้น ๆ, เชือด. ( แผลงมาจาก แฉละ).
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหละ     แหฺละ ว. คำประกอบเพื่อเน้นความ เช่น คนนี้แหละ.
• หละ     หฺละ น. ชื่อโรคที่เป็นแก่เด็กอ่อน เกิดจากสายสะดือเป็นพิษ มีอาการลิ้นกระด้างคางแข็ง.
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• มีดชำแหละเนื้อ    ปังตอ มีดอีโต้ มีดสับเนื้อ
• ชำแหละชิ้นส่วน    ถอดชิ้นส่วน แยกชิ้นส่วน
• ชำแหละเพื่อศึกษา    ผ่าวิเคราะห์ จำแนก ตัดกิ่ง ต้นดอกเพื่อศึกษา ผ่า เพื่อศึกษา
• โรงชำแหละ    โรงฆ่าสัตว์
• คนชําแหละเนื้อสัตว์    คนขายเนื้อ คนฆ่าสัตว์ขาย
• กุแหละ    -แหฺละ น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง เสริมข้างกระดาน รูปร่างเพรียว หัวและท้ายเรือแหลมสูง มี ๒ แจว ใช้ตามชายฝั่งทะเลหรือแถบปากน้ำ สำหรับบรรทุกหอย ปู ปลา เป็นต้น.
• ก็แหละ    นิ. คำขึ้นต้นใหม่ต่อข้อความเดิม เช่น ก็แหละการที่บุคคลจะมีความเจริญได้นั้น จะต้องมีคุณธรรม.
• นี่แหละ    คำแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ฉันนี่แหละ นี่แหละโลก.