เนื้อเยื่อชีวิต คือ

• องค์
  อวัยวะ
  อินทรีย์

• เนื้อ     ๑ น. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป; เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ; สิ่งที่เป็นลักษณะประจำตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น
• เนื้อเยื่อ     น. กลุ่มของเซลล์ที่มักมีลักษณะเหมือนกัน ทำหน้าที่ร่วมกัน. ( อ. tissue).
• เยื่อ     น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
• ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
• ชีว     ชีวะ- น. ชีพ, ความเป็นอยู่; พระพฤหัสบดี เช่น ชีววาร. ( ป. , ส. ).
• ชีวิต     น. ความเป็นอยู่, ตรงข้ามกับ ความตาย. ( ป. , ส. ).
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• เนื้อเยื่อชั้นนอก    หนังกำพร้า
• เนื้อเยื่อบุผิว    น. เนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่บุผิวนอก บุผิวใน บุโพรง บุท่อ บุต่อมของอวัยวะ. (อ. epithelial tissue).
• เนื้อเย็น    เนื้ออบเย็น
• เบื่อชีวิต    v. ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป , ชื่อพ้อง: เบื่อหน่ายชีวิต ตัวอย่างการใช้: หล่อนเคยเบื่อชีวิตและคิดฆ่าตัวตายมาครั้งหนึ่งแล้ว
• เนื้อเยื่อพืช    จุลกายวิภาคศาสตร์ของเนื้อเยื่อพืช
• เนื้อเยื่อสัตว์    จุลกายวิภาคศาสตร์ของเนื้อเยื่อสัตว์
• เนื้อเยื่อเจริญ    เนื้อเยื่อเจริญด้านข้าง
• ต่อเนื่อง    ตะบัน ตะบี้ตะบัน ไม่หยุด ขาดสาย ติดต่อกัน ไม่รู้จักจบ ไม่ลดหย่อน ไม่สิ้นสุด ไม่หยุดยั้ง ไม่หยุดหย่อน มีอยู่ตลอดเวลาหรือทุกที่ ไม่ขาดสาย ไม่รู้จบ สม่ําเสมอ ไม่ว่างเว้น เป็นวรรคเป็นเวร ไม่ขาดตอน ติดต่