เน่าเปื่อยได้ คือ

• เน่าได้

• เน่า     ว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.
• เน่าเปื่อย     ผุพัง ผุผัง เน่า สาปสูญ แตกดับ สลาย ย่อยสลาย
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• เปื่อย     ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งเน่าเปื่อยได้    กินสินบน ซึ่งติดสินบนได้ ซึ่งทุจริตได้ ซึ่งเสื่อมได้ ซื้อได้ด้วยสินบน เกี่ยวกับการให้สินบน เอาสินบน
• เน่าเปื่อยได้ง่ายn    ตายได้ ย่อยยับได้
• เนื้อเน่าเปื่อย    ซากขึ้นอืด เนื้อเหม็นเน่า
• ดําเนินเรื่อยไป    ดําเนินต่อไป ทําเรื่อยไป
• การเน่าเปื่อย    การสลายตัว การเน่า การเน่าสลาย การชํารุด ความทรุดโทรม สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล การผุพัง การย่อยสลาย
• ซึ่งเน่าเปื่อย    ผุพัง ซึ่งชํารุดทรุดโทรม
• ซึ่งไม่เน่าเปื่อย    ซึ่งไม่ปรักหักพัง ซึ่งไม่ผุพัง
• ทำให้เน่าเปื่อย    ทำให้แตกสลาย สึกกร่อนเปลี่ยนเป็นนิวเคลียสที่ต่างชนิด

• มาทำความสะอาจพวกที่เน่าเปื่อยได้ก่อน
• ถ้าเป็นเช่นนั้น หนามที่สามารถเน่าเปื่อยได้ มันจะทำให้มือได้รับบาดเจ็บ
• ในกรณีที่รักษาด้วยการใส่เฝือก อย่าให้บริเวณที่ดามเข้าเฝือกไว้ โดนน้ำโดยเด็ดขาด เพราะอาจทำให้ผิวหนังส่วนที่อยู่ในเฝือก เน่าเปื่อยได้