เบิกไม้ คือ

• น. พิธีเซ่นผีป่าหรือรุกขเทวดาก่อนจะตัดไม้ใหญ่ในป่าสูง.

• เบิก     ๑ ก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออก เรียกว่า เบิกบายศรี, ทำให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง; ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ;
• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• พิธีเบิกไม้    เบิกไม้
• หนักไม่เอา เบาไม่สู้    (สำ) ว. ไม่มีความอดทนที่จะทำการงาน.
• หนักไม่เอาเบาไม่สู้    ถนิมสร้อย บอบบาง สนิมสร้อย เหยาะแหยะ
• เบิกไพร    ก. ทำพิธีก่อนจะเข้าป่า.
• ซีกไม้    ปลาเล็ก ๆ ชิ้นหนึ่งใช้เป็นเหยื่อปลา สะเก็ดไม้ เศษเส้นใย เศษแผ่น เศษไม้ เสี้ยน แผ่นเล็กยาวบาง แผ่นแตก แผ่นไม้บาง ๆ
• ดอกไม้    น. ฟันของเด็กที่แรกขึ้น.
• ถักลูกไม้    ถักไหมพรม ร้อย ถัก ปัก ถักเชือก ปักลูกไม้ ถักโครเชต์
• นกไต่ไม้    ไต่ไม้
• ปักลูกไม้    ร้อย ถัก ปัก ถักลูกไม้ ถักเชือก
• ปากไม้    น. รอยบากหรือรอยเจาะที่ตัวไม้สำหรับเอาตัวไม้นั้นประกบกัน.
• ปีกไม้    น. ปีกทั้ง ๔ ข้างของซุงที่เลื่อยเปิดออก.
• ผ้าลูกไม้    น. ผ้าที่ถักโปร่งเป็นลวดลายต่าง ๆ.