เบียดแว้ง คือ

• ก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียกบ้าย ก็ใช้.

• เบีย     ต้นบุก บุก บุกคางคก มันซูรัน เบือ
• เบียด     ก. แทรกหรือเสียด เช่น เบียดเข้าไป, ชิดกันติดกันเกินไปในที่จำกัด เช่น ต้นไม้ขึ้นเบียดกัน ยืนเบียดกัน.
• บี     โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
• แว้     ก. ร้อง (ใช้แก่เด็กแดง ๆ) เช่น เด็กคนนี้ พอแว้ออกมาก็มีเงินเป็นล้านแล้ว, อุแว้ ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า เกิด เช่น พอหลานแว้ออกมา ย่าก็ดีอกดีใจ.
• แว้ง     ก. อาการที่เอี้ยวหัวหรืออวัยวะบางส่วนโดยเร็วเพื่อกัดหรือทำร้ายเป็นต้น เช่น ควายแว้งขวิด จระเข้แว้งหางฟาดเรือล่ม,
• เบียดบัง    ก. ยักเอาไว้เป็นประโยชน์ของตัว.
• อัดแน่นเบียดกันแน่น    รัดจนติ้ว
• หยุดแวะ    มาถึง
• ฮาร์ดแวร์    อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ อุปกรณ์อิเล็กโทรนิกส์
• วัตถุระเบิดแรงสูง    ผู้ที่น่าดู สิ่งที่มีลักษณะพิเศษ ไดนาไมต์ ดินสําลี
• เบียดเสียด    ก. ยัดเยียด, เบียดกันแน่น.
• การทะเลาะเบาะแว้ง    ข้อโต้แย้ง ความขัดแย้ง การทะเลาะ การทะเลาะวิวาท การวิวาท การโต้เถียง ความบาดหมาง ความพยาบาท ความอาฆาต การทุ่มเถียง การแตกแยก ความแตกแยก ความแปลกแยก
• ทะเลาะเบาะแว้ง    ก. ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หยุม ๆ หยิม ๆ.
• เคียดแค้น    ก. โกรธแค้น, เคืองแค้น.
• เสียดแทง    ว. อาการที่กล่าวให้เจ็บใจด้วยความริษยาเป็นต้น เช่น วาจาเสียดแทงย่อมทำลายมิตร.