เบี้ยพนัน คือ
"เบี้ยพนัน" อังกฤษ"เบี้ยพนัน" จีน
- เบี้ย ๑ น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในสกุล Cypraea วงศ์ Cypraeidae เปลือกแข็ง ผิวเป็นมัน หลังนูน ท้องแบน ช่องปากยาวแคบและไปสุดตอนปลายทั้ง ๒ ข้าง
- บี โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
- บี้ ๑ ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. ๒ น. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. ( ลัทธิ ).
- พน พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
- พนัน ก. เล่นเอาเงินหรือสิ่งอื่นโดยอาศัยความฉลาด ความชำนาญ เล่ห์เหลี่ยม ไหวพริบ และฝีมือ รวมทั้งโชคด้วย. น. การเล่นเช่นนั้น เรียกว่า การพนัน.
- เสียพนัน v. เสียทรัพย์สินที่มีอยู่ไปกับการเล่นการพนัน ชื่อพ้อง: เสีย คำตรงข้าม: ได้, ได้พนัน ตัวอย่างการใช้: คราใดที่เขาเสียพนัน เขาจะกลับมาบ้านด้วยอาการหงุดหงิดแล้วพาลทุบตีภรรยา
- ผู้เสียพนัน คนแพ้พนัน ผู้แพ้พนัน คนเสียเดิมพัน
- โยพนะ โยบพะนะ น. ความเป็นหนุ่มสาว. (ป. โยพฺพน).
- โยพนมัท โยบพะนะมัด น. ความมัวเมาในความเป็นคนหนุ่มสาว, ความพลาดพลั้งเพราะความมัวเมาในความเป็นหนุ่มสาว. (ป. โยพฺพนมท).
- เบนซิลเพนิซิลลิน คล็อกซาซิลลิน อ็อกซาซิลลิน เพนนิซิลิน แอมพิซิลลิน
- นักพนัน n. ผู้ที่นิยมเล่นการพนัน ชื่อพ้อง: นักการพนัน ตัวอย่างการใช้: ตำรวจบุกทลายบ่อนพนันใหญ่และจับกุมนักพนันได้เกือบร้อยคน clf.: คน
- นายพัน n. นายทหารหรือนายตำรวจผู้มียศสูงกว่านายร้อย ตัวอย่างการใช้: ในเดือนหน้า เขาจะได้เลื่อนยศเป็นนายพันแล้ว clf.: คน, นาย
- กวีนิพนธ์ น. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
- ท้าพนัน พนัน วางเดิมพัน
- นิพนธ์ น. เรื่องที่แต่งขึ้น, (ราชา) พระนิพนธ์, พระราชนิพนธ์. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ, (ราชา) ทรงนิพนธ์, ทรงพระนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์. (ป., ส. นิพนฺธ).