เบี้ยโบก คือ

• น. การพนันอย่างหนึ่ง ซัดเบี้ยเข้ากระบอกแล้วให้ลูกมือแทง.

• เบี้ย     ๑ น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในสกุล Cypraea วงศ์ Cypraeidae เปลือกแข็ง ผิวเป็นมัน หลังนูน ท้องแบน ช่องปากยาวแคบและไปสุดตอนปลายทั้ง ๒ ข้าง
• บี     โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
• บี้     ๑ ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. ๒ น. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. ( ลัทธิ ).
• โบ     น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
• โบก     ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• โบกี้    n. ตู้รถโดยสารของรถไฟ ตัวอย่างการใช้: พอรถจอดในสถานีเขาก็สั่งทหารราบที่อยู่โบกี้หลังติดกันให้รีบกระโดดลงยึดสถานี
• โบ๊เบ๊    ว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์.
• รอยโบย    รอยเฆี่ยน รอยแส้หรือหวาย
• ตีโบกี้    ทำโบกี้ ยิงโบกี้
• ทำโบกี้    ตีโบกี้ ยิงโบกี้
• ทุ่ม. โบก    ขว้าง สะบัด โยน
• พัดโบก    pic060.jpg (พักโบก) น. ชื่อเครื่องสูงชนิดหนึ่งสำหรับโบกลมถวายพระมหากษัตริย์ซึ่งประทับ ณ ที่สูง.
• ยิงโบกี้    ตีโบกี้ ทำโบกี้
• โบกขร    โบกขะระ- น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).