เป็นซี่ฟัน คือ
"เป็นซี่ฟัน" อังกฤษ
- เป็น ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
- ซี คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
- ซี่ น. คำเรียกของเล็ก ๆ ยาว ๆ ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นแนวอย่างฟันหรือลูกกรง, ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ฟันซี่หนึ่ง ฟัน ๒ ซี่.
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ฟัน ๑ ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. ๒ น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด
- คนเป็นซิฟิลิส คนเป็นหนองใน คนเป็นโรคซิฟิลิส ผู้ป่วยโรคซิฟิลิส
- นั่นซี คำแสดงการเห็นพ้องด้วย.
- ฟั่น ๑ ก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก, คลึงขี้ผึ้งที่มีไส้อยู่ภายในให้เป็นเล่มเทียน เรียกว่า ฟั่นเทียน. ๒ ก. มืดมั
- ฟั้น ก. นวด, ขยำ.
- ฟืน น. ไม้สำหรับใช้เป็นเชื้อไฟ, ลักษณนามเรียกตามลักษณะ เช่น ดุ้น อัน ท่อน ชิ้น.
- ฟื้น ก. กลับคืนมาใหม่ เช่น ฟื้นความทรงจำ ฟื้นสติ, คืนความรู้สึก เช่น ฟื้นจากสลบ, พลิกกลับขึ้นมา เช่น ฟื้นดิน; ถอนขึ้น เช่น ฟื้นมัน.
- ฟุน ก. ลุกฮือ (ใช้แก่ไฟ), โกรธเป็นไฟ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไฟ เป็น ฟุนไฟ หรือ ไฟฟุน.
- ปรินซิเป สาธารณรัฐประชาธิปไตยเซาโตเมและปรินซิเป เซาโตเมและปรินซิเป ซานโตเมและปรินซิเป
- ปิ่นซ่น น. ปิ่นที่มีคันมีจงกลและปริกทำด้วยทองคำประดับพลอย. (ปรัดเล).
- มันซูรัน ต้นบุก บุก บุกคางคก เบีย เบือ