เป็นปากเสียง คือ
สัทอักษรสากล: [pen pāk sīeng] การออกเสียง:
"เป็นปากเสียง" การใช้"เป็นปากเสียง" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- ก. โต้เถียง เช่น เป็นปากเสียงกัน, พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น หนังสือพิมพ์เป็นปากเสียงของประชาชน, เป็นปากเป็นเสียง ก็ว่า.
- เป็น ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาก น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
- ปากเสีย 1) v. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง ตัวอย่างการใช้: หญิงสาวนึกโมโหตัวเองที่ปากเสีย
- ปากเสียง ก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสีย ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
- เสียง น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
- สี ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- เป็นปากเป็นเสียง v. พูดหรือโต้เถียงแทน, พูดแสดงความคิดเห็นแทน ชื่อพ้อง: เป็นปากเสียง, พูดแทน ตัวอย่างการใช้: หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ถือกันว่าเป็นปากเป็นเสียงของรัฐบาล
- เป็นปากเป็นเสียงกัน ก. ทะเลาะกัน.
- คนที่เป็นปากเสียงแทน นักหนังสือพิมพ์ โฆษก ผู้เป็นกระบอกเสียงแทน
- ตุ่นปากเป็ด สัตว์ คล้ายตัวตุ่น มีปากคล้ายเป็ดมีเท้าเป็นพังผืด สัตว์น้ำตัวเล็ก ๆ เท้าที่เยื่อพังผืดสำหรับว่ายน้ำ มีปากคล้ายปากเป็ด ornithorhynchus
- มีปากเสียง v. ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท , , ชื่อพ้อง: ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้ง คำตรงข้าม: ปรองดอง ตัวอย่างการใช้: พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้า