เป็นผาสูง คือ

• ตกลงดิ่ง
  พุ่งลง
  สูงชันที่สุด
  หัวทิ่ม
  เป็นเงื้อมผาสูง
  โจน

• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• ผา     น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูง     ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง,
• เป็นเงื้อมผาสูง    ตกลงดิ่ง พุ่งลง สูงชันที่สุด หัวทิ่ม เป็นผาสูง โจน
• หน้าผาสูง    การลง ทางลงที่ชันมาก
• เป็นผู้แต่ง    เป็นผู้ประพันธ์
• ดูเป็นผู้หญิง    ผู้หญิง
• ผันผาด    ก. วิ่งหกหันไปมา.
• ผันผาย    ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.
• หินผา    ผาชัน เชิงผา ศิลา หิน อัคนี
• เต้นผาง    v. อาการแสดงความโกรธ , ชื่อพ้อง: เต้นเป็นเจ้าเข้า ตัวอย่างการใช้: เมื่อได้ยินเช่นนั้นผู้การถึงกับเต้นผางรีบรุดเดินทางไปยังสถานีตำรวจ
• ซึ่งเป็นผื่นผิวหนัง    ซึ่งพุ่งหรือพ่นออกมา ซึ่งระเบิดออก ซึ่งแตกออก
• ชะง่อนผา    ชะง่อน แง่ ชะโงกผา
• ผาสุก    น. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).