เป็นสีแดงระเรื่อ คือ

• แดงระเรื่อ

• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• สีแดง     1) adj. ที่มีสีอย่างสีเลือดหรือสีชาด ชื่อพ้อง: แดง, สีชาด ตัวอย่างการใช้: เธอหยิบพลอยสีแดงขึ้นมาชื่นชมก่อนอย่างอื่น 2) n.
• สีแดงระเรื่อ     ความเปล่งปลั่ง
• แด     ( กลอน ) น. ใจ.
• แดง     ๑ ว. สีอย่างสีเลือดหรือสีชาด, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น มดแดง ผ้าแดง. ก.
• แดงระเรื่อ     เป็นสีแดงระเรื่อ
• ดง     ๑ น. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น เช่น ขึ้นเป็นดง, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น เช่น ดงกล้วย,
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระเร     ก. เที่ยวเตร่ไปในที่ต่าง ๆ โดยไม่กำหนด, ไถล.
• ระเรื่อ     อ่อน
• เรื่อ     ว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).
• แดงเรื่อ    มีเนื้อหนังแดงที่มีสุขภาพดี แดง แดง แดง
• เปลี่ยนเป็นสีแดง    หน้าแดง กลายเป็นสีแดง
• กลายเป็นสีแดง    หน้าแดง เปลี่ยนเป็นสีแดง