เป็นโรคมาก คือ

• ขี้โรค
  ชวนให้คลื่นไส้
  ชวนให้สะอิดสะเอียน
  มีโรคแพร่หลาย
  อมโรค
  เหลืองซีด
  ไม่มีกำลัง

• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นโรค     เกิดจากโรค เกี่ยวกับโรค เจ็บป่วย เกี่ยวกับพยาธิวิทยา เกี่ยวกับโรควิทยา ไม่สบาย คลื่นไส้ ป่วย ป่วยเป็นโรค
• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• คม     ๑ ก. ก้ม, คำนับ, ไหว้, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงคมในความหมายว่า ทรงไหว้. (กร่อนมาจาก บังคม). ( ข. ). ๒ น. ส่วนบางมากจนสามารถบาดได้ เช่น คมมีด
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• เป็นโรครูมาติซึม    =rheumatic คล้ายโรครูมาติซึม เกี่ยวกับโรครูมาติซึม
• ผู้เป็นโรค    คนไข้ คนป่วย ผู้ป่วย คนเป็นโรค คนไม่สบาย คนเจ็บไข้ได้ป่วย
• การเป็นโรค    ความไม่สบาย
• คนเป็นโรค    คนไข้ คนป่วย ผู้ป่วย คนไม่สบาย ผู้เป็นโรค คนเจ็บไข้ได้ป่วย
• ซึ่งเป็นโรค    ซึ่งป่วย ซึ่งไม่สบาย ซึ่งผิดปกติ ซึ่งติดเชื้อ ซึ่งติดโรค ซึ่งมีสุขภาพไม่ดี ซึ่งมีสุขภาพไม่สมบูรณ์
• ป่วยเป็นโรค    เป็นโรค ป่วย ป่วยด้วย
• เกิดเป็นโรค    ทุกข์ รู้สึก
• เป็นโรคจิต    เป็นบ้า

• เราต้องหาพ่อแม่หนู ดูว่าเค้าเป็นโรคมาก่อนหรือปล่าว
• ทั้งหมดของเราดูเหมือนกับหนูเป็นโรคมากกว่า
• หน้าเหมือนคนเป็นโรคมากกว่า