เป่าหวูด คือ

• ก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ.

• เป่า     ก. พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น เช่น ตรงหน้าต่างลมเป่าดี, ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปากเช่น
• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• หวูด     น. เครื่องเปิดไอน้ำให้มีเสียงดังเช่นนั้น. ว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหวูด.
• การเป่าหวีด    การเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดเสียงหวือ การเปิดหวูด การเป่าหวูด การเพรียกร้องของนก เสียงจ๊อกแจ๊ก เสียงหวีด เสียงหวือดังกล่าว เสียงหวูด เสียงเพรียกร้องของนก
• การเป่าหวูด    การเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดเสียงหวือ การเปิดหวูด การเป่าหวีด การเพรียกร้องของนก เสียงจ๊อกแจ๊ก เสียงหวีด เสียงหวือดังกล่าว เสียงหวูด เสียงเพรียกร้องของนก
• เปิดหวูด    ผิวปาก เคลื่อนที่รวดเร็วจนเกิดเสียงดังหวือ เป่านกหวีด เป่าหวูด เป่าแตร
• เป็นหวัด    จับหวัด ติดหวัด
• การเปิดหวูด    การเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดเสียงหวือ การเป่าหวีด การเป่าหวูด การเพรียกร้องของนก เสียงจ๊อกแจ๊ก เสียงหวีด เสียงหวือดังกล่าว เสียงหวูด เสียงเพรียกร้องของนก
• เป่านกหวีด    v. ทำให้เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังหวีดเกิดเสียงโดยใช้ลมปาก ตัวอย่างการใช้: เด็กๆ รีบเข้าแถวทันทีเมื่อได้ยินเสียงครูเป่านกหวีด
• คนเป็นเบาหวาน    คนเป็นโรคเบาหวาน ผู้ป่วยโรคเบาหวาน
• ซึ่งเป็นเบาหวาน    เกี่ยวกับเบาหวาน
• กระเป๋าหูรูด    กระเป๋าหูหิ้ว
• หวุดหวิด    ว. เฉียด, จวนเจียน, เกือบ, หวิด ก็ว่า.
• หวัด    ๑ น. อาการที่เยื่อของอวัยวะที่เป็นเครื่องหายใจอักเสบ มักทำให้เสียงแห้งและน้ำมูกไหล. ๒ ว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น ร่างภาพอย่างหวัด ๆ, สะเพร่า, ไม่ตั้งใจทำให้เรียบร้อย, เช่น ทำงานหวัด ๆ.
• หวิด    ว. เฉียด, จวนเจียน, เกือบ, เช่น หวิดถูกลอตเตอรี่, หวุดหวิด ก็ว่า.