เพนตาโนอิกแอซิด คือ

• กรดวาเลอริก
  กรดเพนตาโนอิก
  วาเลอริกแอซิด

• เพ     ก. พังทลาย.
• เพน     โรเบิร์ต ทรีต เพน
• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• โน     ก. นูนขึ้นเพราะถูกกระทบกระแทกเป็นต้น (มักใช้แก่หัวหรือหน้า) เช่น หัวโน หน้าโน.
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• อิก     ( ปาก ) ว. อีก.
• แอ     ว. เล็ก, อ่อน.
• แอซิด     กรด
• ซิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• เอทาโนอิกแอซิด    กรดน้ำส้ม กรดอะซีติก กรดเอทาโนอิก อะซีติกแอซิด
• อะมิโนอัลคาโนอิกแอซิด    กรดอะมิโน อะมิโนแอซิด กรดอะมิโนอัลคาโนอิก
• เฮกซาโคซาโนอิกแอซิด    ซีโรติกแอซิด กรดเฮกซาโคซาโนอิก
• โพรพาโนอิกแอซิด    กรดโพรพาโนอิก กรดโพรไพโอนิก โพรไพโอนิกแอซิด