เมตตาจิต คือ

• n.
  จิตใจปรารถนาที่จะให้ผู้อื่นเป็นสุข
  ชื่อพ้อง: ความเมตตากรุณา, ความเอื้ออารี, ความเมตตาปรานี
  ตัวอย่างการใช้: เราจะอยู่กันผาสุกได้ก็เพราะมีไมตรีจิต มีเมตตาจิตต่อกัน

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมต     แม่บ้าน หญิงทำความสะอาด
• เมตตา     น. ความรักและเอ็นดู, ความปรารถนาจะให้ผู้อื่นได้สุข, เป็นข้อ ๑ ในพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. ( ป. ).
• มต     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• จิต     จิด, จิดตะ- น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. ( ป. จิตฺต).
• มีเมตตา    นุ่มนวล สุภาพ อ่อนน้อม อ่อนโยน ใจดี เป็นผู้ดี ใจบุญ
• แผ่เมตตา    ก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข.
• ไม่เมตตา    เหี้ยม ไม่ปรานี ไม่เห็นอกเห็นใจ ไม่มีความกรุณา ไม่มีความปราน เหี้ยมโหด โหดร้าย ใจร้าย ไม่ปราณ ทารุณ ไม่กรุณา ไม่สงสาร
• ไร้เมตตา    ดุดัน แข็งกระด้าง
• การมีเมตตา    การถวายตัว การอุทิศตน การเสียสละตน การเสียสละประโยชน์ส่วนตน
• ซึ่งมีเมตตา    ซึ่งไม่เห็นแก่ตัว จิตใจดี
• ดูมีเมตตา    ดูใจดี มีลักษณะดี
• ที่มีเมตตา    กรุณา มีน้ําใจ

• อาจจะอยู่ในความเมตตาจิตวิญญาณของเรา
• เธอมีใจอาทร และเมตตาจิต