เมลื่อยมล้า คือ

• ว. เมื่อยล้า.

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมลื่อย     มะ- ว. เมื่อย.
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยม     ๑ ก. ร้องไห้. ( ข. ). ๒ ยม, ยมมะ- น. เทพเจ้าผู้เป็นใหญ่ประจำโลกของคนตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
• ยมล     ยะมน น. คู่. ( ป. , ส. ).
• มล้า     มะล้า ว. ล้า.
• ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
• เมลื้อย    มะ- ก. เลื้อย.
• เมล็ดเทียม    เมล็ดสังเคราะห์
• เมล็ดหญ้า    คนบ้านนอก คนลูกทุ่ง คนเซ่อซ่า ชาวบ้านนอก เศษหญ้าแห้ง
• วอยซ์เมล์    ระบบเสียงตอบรับโทรศัพท์ ระบบเสียงตอบรับโทรศัพท์อัตโนมัติ
• เมล์    ๑ น. เรียกยานพาหนะประจำทางที่ออกตามกำหนดเวลา เช่น รถเมล์ เรือเมล์. (อ. mail). ๒ น. ของที่ส่งทางไปรษณีย์; เรียกถุงที่ใส่หนังสือส่งทางไปรษณีย์ว่า ถุงเมล์. (อ. mail).
• รอยมลทิน    ความเสื่อมเสีย จุดด่างพร้อย ความมัวหมอง