เมาแอ๋ คือ

• เมามาย
  เมาสุรา
  เมาเหล้า
  เมาสะเงาะสะแงะ
  เมาหยําเป
  เมาหัวราน้ํา
  เมาแประ
  เมาแอ่น
  แก่ดีกรี
  เมามาก

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมา     ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• แอ     ว. เล็ก, อ่อน.
• แอ๋     ว. อาการที่เมาเหล้ามากจนพูดลิ้นไก่สั้นหรือทรงตัวไม่อยู่ เรียกว่า เมาแอ๋.
• เมาแอ่น    เมามาย เมาสะเงาะสะแงะ เมาหยําเป เมาหัวราน้ํา เมาแประ เมาแอ๋ แก่ดีกรี
• เมาแประ    เมามาย เมาสะเงาะสะแงะ เมาหยําเป เมาหัวราน้ํา เมาแอ่น เมาแอ๋ แก่ดีกรี
• แกมมาแอซิด    กรดแกมมา
• เมื่อนานมาแล้ว    เมื่อก่อน แต่ก่อน
• เมื่อหลายปีมาแล้ว    ตั้งแต่นั้นมา เมื่อก่อน จากนั้นมา
• แอร์เมล์    จดหมายอากาศ
• แอนน่า อะมาเลีย เมอร์เคารี    เมลินา เมอร์เคารี เมอร์เคารี
• เมืองปิแอร์    เมืองหลวงมลรัฐเซาท์ดาโคตา
• แอลบูเมน    แลคแอลบูมิน แอลบูมิน โอวอลบูมิน ไมโอเจน
• แอเมทิสต์    อะเมทิสต์

• ฉันรู้แล้วว่าพรุ่งนี้เราควรทำอะไรกันดี เมาแอ๋ไง
• ใครจะไปสน จอห์นนี่ให้ผมขับบ้าง เวลาที่เขาเมาแอ๋
• เท่ากับ เราเมาแอ๋กันมาคืนนึง แล้วก็เผลออึ๊บกัน
• นายต้องารอีกสองสัปดาห์ และหนึ่งคืนดีๆสำหรับการเมาแอ๋
• ใครมันจะไปนึก ว่าเมาแอ๋แล้วจะได้เงินมาตั้ง
• นักเรียนประวัติศาสตร์ของฉันที่กำลังเมาแอ๋
• รู้ไหม ฉันเรียกยามบ่าย ที่ฉันเมาแอ๋ว่าอะไร ?
• เขาเมาแอ๋อยู่กับหญิงงามเมือง นั่นครั้งสุดท้ายที่ข้าเห็น
• ตอนที่ฉันเจอนาย นายยังเมาแอ๋ไม่ได้ความ
• ก็จะเมาแอ๋ในบาร์เหมือนพวกพ่อนั่นแหละ