เมืองเกนต์ คือ

• เมืองเกนด์

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมือ     ก. ไป, กลับ.
• เมือง     น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกน     ๑ น. นาง. ( ช. ). ๒ ( โบ ) น. เกณฑ์.
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• เมืองเกนด์    เมืองเกนต์
• เมืองเกิด    บ้านเกิดเมืองนอน บ้านเกิด ปิตุภูมิ มาตุภูมิ
• เรินต์เกน    อาร์ วิลเฮล์ม คอนราด เรินต์เกน
• คนต่างเมือง    คนต่างถิ่น คนแปลกหน้า
• เมนซ์เกน    เอช เอล เมนซ์เกน เฮนรี หลุยส์ เมนซ์เกน
• เมืองเดลิเก่า    เมืองเดลิ
• ต่างบ้านต่างเมือง    n. ที่ไม่ใช่ในบ้านเมืองนี้, ที่มาจากต่างประเทศ ชื่อพ้อง: ต่างถิ่นต่างแดน ตัวอย่างการใช้: พอมาอยู่ในต่างบ้านต่างเมืองเช่นนี้ ฉันก็รู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจ