เยาวน คือ

• -วะนะ-
  น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).

• เยา     ๑ น. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ. ๒ ว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.
• เยาว     เยาวะ-, เยา ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. ( แผลงมาจาก ยุว).
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาว     ว. ลักษณะของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งที่ขยายออกไปไม่ได้แล้ว เช่น ถนนยาว ๓๐ กิโลเมตร เชือกยาว ๒ เมตร, ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• เยาวน-    -วะนะ- น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).
• เยาวนะ    -วะ- น. ชื่อชนชาติกรีก ซึ่งชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia; ชื่อเรียกชาวไทยทางล้านนา, ยวน โยน หรือ โยนก ก็เรียก.
• ผู้เยาว์    (กฎ) น. บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ.
• เยาว-    เยาวะ-, เยา ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. (แผลงมาจาก ยุว).
• เยาว์    เยาวะ-, เยา ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. (แผลงมาจาก ยุว).
• นงเยาว์    น. นางสาว.
• ยุพเยาว์    น. หญิงกำลังสาวสวย, นางงาม.
• วัยเยาว์    n. วัยที่มีอายุน้อยยังไม่ย่างเข้าสู่วัยรุ่น ชื่อพ้อง: วัยเด็ก คำตรงข้าม: วัยผู้ใหญ่ ตัวอย่างการใช้: ฉันอยู่บ้านสวนหลังนี้มาตั้งแต่วัยเยาว์ไม่เคยจากไปไหนเลย clf.: วัย
• เยาวชน    (กฎ) น. บุคคลอายุเกิน ๑๔ ปีบริบูรณ์แต่ยังไม่ถึง ๑๘ ปีบริบูรณ์.
• เยาวพา    -วะ- น. หญิงสาวสวย. (แผลงมาจาก ยุพา).

• สู่ดวงตาที่สดใสแลดูอ่อนเยาวน์อย่างสมบูรณ์ !
• พญ . เยาวนิตย์ ศรีวะโร งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้
• และนั้นคือเหตุผลว่าทำไม ถึงมีกฎหมายห้ามพรากผู้เยาวน์ ขอบคุณ
• เห็นชัดว่า เด็กนั่นยังเป็นผู้เยาวน์
• หลักสูตรเชฟรุ่นเยาวน์ครึ่งวัน