เยียรบับ คือ
-ระบับ
น. ผ้าซึ่งทอด้วยทองแล่งกับไหมแต่มีไหมน้อยกว่า, ส้ารบับ ก็ว่า.
- เยีย ๑ น. เรียกไก่ตัวผู้ที่มีรูปร่างคล้ายไก่ตัวเมียว่า ไก่เยีย. ( เทียบ ข. ญี ว่า สัตว์ตัวเมีย). ๒ ( ถิ่น ) ก. ทำ. ๓ น. ยุ้งข้าว.
- ยี ก. ขยี้ เช่น ยีลูกตาล, ขยี้ให้ฟู เช่น ยีแป้งขนมขี้หนู, ทำให้ฟู เช่น ยีผม, ละเลง เช่น ตักอาหารมามาก ๆ กินไม่หมดจะเอายีหัว.
- รบ ก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.
- กู๊ดเยียร์ ชาร์ลส์ กู๊ดเยียร์
- เยียรยง เยียระยง (กลอน) ว. งามยิ่ง, งามเพริศพริ้ง, ใช้ว่า เยีย ก็มี.
- เยิบ ว. อาการของสิ่งที่แบนและยาวเมื่อรับน้ำหนักมาก ๆ จะไหวตัวขึ้นลงเป็นจังหวะเนิบ ๆ เช่น กระดานนอกชานอ่อนเยิบ หาบของมาเยิบ ๆ.
- เย็บ ก. ทำให้ติดกันโดยใช้เข็มร้อยด้ายหรือเชือกเป็นต้นแทงขึ้นแทงลง เช่น เย็บผ้า เย็บกระสอบ, ใช้ตอกหรือหวายเป็นต้นที่มีปลายแหลมแทงขึ้นลงเพื่อร้อยสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ติดกัน เช่น เย็บจาก, ใช้เครื่องอุปกรณ์กดทำ
- การบีบ การอัด การบีบอัด การคีบ การงับ การหนีบ การหยิก การกดอัด การทําให้เป็นก้อนเล็กๆ การคั้น การรีด
- สรบับ สฺระ- (กลอน) น. สารบับ.
- สารบับ สาระ- น. คำบอกเรื่อง, บัญชีเรื่อง, เช่น เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในสารบบ.
- ส้ารบับ ส้าระบับ น. ผ้าเยียรบับ.
- มณเฑียรบาล มนเทียนบาน (โบ) น. มนเทียรบาล.
- มนเทียรบาล มนเทียนบาน น. การปกครองภายในพระราชฐาน, เรียกข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก ว่า กฎมนเทียรบาล; ผู้มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการปกครองภายในพระราชฐาน, โบราณใช้ว่
- ฝ่ายรับ n. ฝ่ายที่ตั้งรับการโจมตีจากอีกฝ่ายหนึ่ง ชื่อพ้อง: ฝ่ายตั้งรับ คำตรงข้าม: ฝ่ายรุก, ฝ่ายบุก ตัวอย่างการใช้: ในสงครามอ่าวเปอร์เซีย อิรักเป็นฝ่ายรับต่อการทำสงครามทางอากาศการทิ้งระเบิดของฝ
- รายรับ น. รายการรับ เช่น เขามีรายรับเพิ่มขึ้น, คู่กับ รายจ่าย; (กฎ) เงิน ทรัพย์สิน ค่าตอบแทน หรือประโยชน์ใด ๆ อันมีมูลค่าที่ได้รับหรือพึงได้รับ ไม่ว่าในหรือนอกราชอาณาจักร อันเนื่องมาจากการประกอบกิจการ.
มือถือ