เยื่อง คือ
"เยื่อง" การใช้
- เยื่อ น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- เยือง ๑ ก. เยื้อง. ๒ ดู เลียงผา ๑.
- เยื้อง ก. เอี้ยว, ย้ายไป, เดินอย่างไว้ท่าทาง, เช่น เดินเยื้องตัวแล้วซัดแขนอย่างละครรำ. ว. เฉียงจากจุดตรงข้ามเล็กน้อย เช่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์อยู่เยื้องกับโรงพยาบาลศิริราช.
- ยักเยื้อง ว. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, เช่น ถามเรื่องหนึ่ง แต่พูดยักเยื้องไปตอบอีกเรื่องหนึ่ง, ดัดแปลง เช่น ทำยักเยื้อง, เยื้องยัก ก็ว่า.
- เยื้องท่า ชะโงก ถงาด เงื้อม
- เยื้องยัก ก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า.
- เยื้องย่าง ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, ย่างเยื้อง ก็ว่า.
- ของเยี่ยม ของกํานัล ของขวัญ ของฝาก
- ช่องเย็น ช่องแข็ง ช่องแข็งในตู้เย็น
- ย่างเยื้อง ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, เยื้องย่าง ก็ว่า.
- ห้องเย็น ผู้ใส่กุญแจ ลิ้นชัก อุปกรณ์ใส่กุญแจ ห้องแช่เย็น
- เยื่อบุช่องท้อง เยื่อทางเดินอาหาร เยื่อแขวนลําไส้ใหญ่ โพรงเยื่อบุช่องท้อง
- เย้ ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.
- ปวดท้องเยี่ยว ก. ต้องการถ่ายปัสสาวะ.
ประโยค
- แล้วก็อย่าเยื่องกรายออกไป นอกอพาร์ทเมนท์
- การอักเสบของเนื้อเยื่องั้นเหรอ