เยื่อแก้วหู คือ

• แก้วหู
  หู
  ท่อที่ต่อระหว่างท่อหูส่วนกลางกับคอหอย
  ท่อที่มีผนังเป็นกระดูกอ่อน
  ช่องกลาง
  หูช่องกลาง
  แผ่นเยื่อสั่นสะเทือนของโทรศัพท์

• เยื่อ     น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก้     ๑ น. ชื่อเบี้ยตัวโต ๆ สำหรับขัดผ้านุ่งให้ผิวเป็นมัน เช่น ผ้าลาย เรียกว่า เบี้ยอีแก้ หรือ เบี้ยแก้ใหญ่. ( ดู เบี้ยแก้ ประกอบ ). ๒ ก.
• แก้ว     ๑ น. หินแข็งใส แลลอดเข้าไปข้างในได้ ได้แก่จำพวกเพชรพลอย, ของที่ทำเทียมให้มีลักษณะเช่นนั้น,
• แก้วหู     น. เยื่อในหูสำหรับรับเสียง.
• หู     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง;
• เกี่ยวกับเยื่อแก้วหู    เกี่ยวกับtympanum
• โพรงถัดจากเยื่อแก้วหู    หูชั้นกลาง
• แอ่งที่ผิวหน้าด้านนอกของเยื่อแก้วหู    ปุ่ม ยอดกระดองของสัตว์ส่วนนูน ส่วนที่สลักนูนกลางโล่
• หนังสือแก้ต่างหรือแก้ข้อกล่าวหา    การแก้ข้อกล่าวหา
• หม้อข้าวหม้อแกงลิง    ดู หม้อแกงลิง.
• เนื้อเยื่อแกรนูเลชัน    เนื้อเยื่อผิวมะระ
• กอแก    ก. เกาะแกะ เช่น อย่ากอแกชาววังหลังจะลาย.
• ขอแกว    น. ไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลาย สำหรับชักกบในรู.
• ข้อแก้ไข    การแก้ไข