เรือพาณิชย์สมุทร คือ

• เจ้าหน้าที่และลูกเรือของเรือดังกล่าว

• เรือ     น. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด;
• เรือพาณิชย์     เรือสินค้า คนขาย คนที่ของกระพือหรือเผยแพร่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเรื่องที่ไม่ดี ผู้ทำการค้า พ่อค้า สมาชิกบริษัททรัพย์ที่ซื้อขายหุ้นเพื่อตัวเอง
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาณ     พาน, พานนะ- น. ลูกธนู, ลูกปืน. ( ป. ; ส. วาณ).
• พาณิช     น. พ่อค้า. ( ส. , ป. วาณิช).
• พาณิชย     พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์
• พาณิชย์     พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์
• ชย     ชะยะ น. การชนะ. ( ป. , ส. ). ( ดู ชัย ).
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมุทร     ๑ สะหฺมุด, สะหฺมุดทฺระ- น. ทะเลลึก; เรียกทะเลขนาดใหญ่ ซึ่งมีแผ่นดินโอบล้อมเป็นตอน ๆ ว่า มหาสมุทร เช่น มหาสมุทรอินเดีย มหาสมุทรแปซิฟิก. ( ส. ;
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• ทร     ทอระ- คำอุปสรรค แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, น้อย, ไม่มี, เช่น ทรชน ทรลักษณ์ ทรพล. ( ป. ทุ, ทุรฺ; ส. ทุสฺ).
• เกี่ยวกับเรือพาณิชย์    สําหรับการค้า เกี่ยวการค้า ใช้เพื่อการค้า
• กระทรวงพาณิชย์    พณ พาณิชย์
• ทรัพย์นอกพาณิชย์    (กฎ) น. ทรัพย์ที่ไม่สามารถถือเอาได้ และทรัพย์ที่โอนแก่กันมิได้โดยชอบด้วยกฎหมาย.