เรือลาดตระเวณ คือ

• คนที่เดินทางไปเรื่อย
  เรือนำเที่ยว

• เรือ     น. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด;
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาด     ก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง. ว. เทต่ำหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด.
• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• วณ     วะนะ- น. แผล, ฝี. ( ป. ; ส. วฺรณ).
• เรือลาดตระเวน    น. เรือรบขนาดใหญ่ ระวางขับน้ำประมาณ ๖,๐๐๐-๒๐,๐๐๐ ตัน มีความเร็วและมีความคล่องตัวในการปฏิบัติงานมากกว่าเรือประจัญบานมีหน้าที่ลาดตระเวน ตรวจการรุกล้ำทางฝั่งน้ำและทางอากาศยาน คุ้มกัน สนับสนุนกองเรือลำเ
• พลลาดตระเวน    สายตรวจ ตํารวจสายตรวจ ทหารบก ทหารราบ พลเดินเท้า
• รถลาดตระเวน    การรังวัดปักเขตคร่าว ๆ การลาดตระเวน การสอดแนม หน่วยลาดตระเวน
• ลาดตระเวน    ก. เที่ยวตรวจไปทั่วเพื่อป้องกันข้าศึกศัตรูเป็นต้น เช่น หน่วยลาดตระเวน เครื่องบินออกลาดตระเวน ตำรวจทหารลาดตระเวนไปตามชายแดน. น. เรียกเรือรบขนาดใหญ่ประเภทหนึ่ง มีหน้าที่ลาดตระเวนเพื่อค้นหา ทำลายเรือรบ
• การลาดตระเวน    การตรวจตรา หน่วยลาดตระเวน การสํารวจ การสอดแนม การรังวัดปักเขตคร่าว ๆ รถลาดตระเวน การตระเวน การท่องเที่ยว การเดินทางสํารวจ
• หน่วยลาดตระเวน    การตรวจตรา การลาดตระเวน การรังวัดปักเขตคร่าว ๆ การสอดแนม รถลาดตระเวน ยาม ตํารวจสายตรวจ
• ลาดตะเวน    v. เที่ยวตรวจไปทั่วๆ ในที่ที่อาจมีข้าศึก , , ตัวอย่างการใช้: ทหารไทยถูกลอบโจมตีขณะออกลาดตระเวน
• ประเวณี    น. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).

• บนเรือลาดตระเวณในบรู้คลินฝั่งใต้
• นาวิกโยธิน และลูกเรือลาดตระเวณ