เรื่องที่น่าพิศวงงงงวย คือ

• สิ่งที่ทําให้สับสนงุนงง

• เรื่อ     ว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).
• เรื่อง     น. ภาวะหรือเนื้อหาของสิ่งซึ่งเนื่องกับข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เรื่องประวัติศาสตร์ เรื่องการเมือง เรื่องเศรษฐกิจ;
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าพิศวง     1) adj. ที่น่าแปลกประหลาดชวนให้สงสัย , ชื่อพ้อง: น่าประหลาดใจ, น่าอัศจรรย์ใจ, น่างงงวย, น่าสงสัย ตัวอย่างการใช้:
• พิศ     ๑ พิด ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน. ๒ พิด ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า
• พิศวง     พิดสะหฺวง ก. แปลกใจ, หลากใจ, เช่น ทำให้พิศวง; สงสัย, สนเท่ห์, เช่น น่าพิศวง.
• พิศวงงงงวย     v. ไม่เข้าใจ ชื่อพ้อง: งงงวย, งง, พิศวง, ฉงน, ฉงนฉงาย, ฉงนสนเท่ห์, แปลกใจ คำตรงข้าม: เข้าใจ ตัวอย่างการใช้:
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• งง     ก. ฉงน, คิดไม่ออกเพราะยุ่งยากซับซ้อน, ทำอะไรไม่ถูกเพราะยังตั้งสติไม่อยู่;
• งงงวย     ก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า.
• น่างงงวย    น่าประหลาด น่าพิศวง น่าทึ่ง น่าประหลาดใจ น่าสงสัย น่าอัศจรรย์ใจ