เร่ร่าย คือ

• ก. อยู่หรือไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่ เช่น พ่อแม่ตายก็ต้องเร่ร่อนหาที่พักพิงไปเรื่อย ๆ.
  ว. ที่อยู่ไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่ เช่น คนเร่ร่อน, ร่อนเร่ ก็ว่า.

• เร่     ก. เที่ยวไปไม่ประจำเป็นตำแหน่งแห่งที่ (ใช้แก่การค้าย่อย หรือรับจ้างขนส่งซึ่งไม่ประจำที่) เช่น เร่ขายของ, เตร่, เดินไปเดินมาอย่างไม่มีจุดหมาย, เช่น
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• ร่าย     ๑ น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ; ทำนองร้องอย่างหนึ่งของละครรำ เรียกว่า ร้องร่าย. ๒ ก.
• ผู้รู้เรื่องภายใน    คนภายใน คนวงใน คนใน ผู้รับเรื่องราวเบื้องหลัง
• ร้าย    ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น. ความไม่ดี เช่น ใส่ร้าย ป้ายร้าย ให้ร้าย.
• ร้้าย    เลว ชั่ว
• คําเรียกผู้ชายที่ไม่รู้จักชื่อ    คําเรียกชายแปลกหน้า
• ร้านขายอาหารสำเร็จรูป    ร้านอาหาร ร้านขายอาหาร อาหารสำเร็จรูป
• นเรศูร    นะเรนทฺระสูน, นะเรด, นะเรสวน, นะเรสูน (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร + สูร, นร + อีศ, นร + อีศฺวร).
• ผู้ริเริ่ม    n. ผู้เริ่มคิดเริ่มทำเป็นคนแรก , ชื่อพ้อง: ผู้ก่อตั้ง, ผู้สถาปนา, ผู้ตั้ง, ผู้คิดค้น, ผู้ก่อกำเนิด, ผู้บุกเบิก คำตรงข้าม: ผู้ทำลาย ตัวอย่างการใช้: ฮิปโปคราเตสเป็นผู้ริเริ่มทางการแพทย์จนไ
• ผู้เร่ร่อน    คนจรจัด ผู้พเนจร
• รักเร่    น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Dahlia indica Cad. ในวงศ์ Compositae ดอกใหญ่ มีสีต่าง ๆ.
• รังเรข    -เรก ว. มีลวดลาย, งดงาม.
• ริเริ่ม    ก. เริ่มคิดเริ่มทำเป็นคนแรก (มักใช้ในทางดี) เช่น นายเลื่อน พงษ์โสภณ ริเริ่มทำรถจักรยานสามล้อ.
• รีบเร่ง    ก. อาการที่ทำอย่างใดอย่างหนึ่งให้เร็วขึ้นกว่าปรกติ เช่น ครูรีบเร่งตรวจข้อสอบให้เสร็จ. ว. เร็วขึ้นกว่าปรกติ เช่น เขาทำงานอย่างรีบเร่งเพื่อให้ได้งานมากขึ้น.